Verslaggever Haroon Ali schrijft in de Volkskrant (19 maart) over zijn verslaving aan Facebook, het beheerste drie jaar zijn leven. Iedere dag ‘mooie dingen met anderen delen’ en daarna steeds checken ‘wat vinden andere mensen van mijn berichten’.
Hij stopte rigoureus om van deze afleiding af te zijn en richt zich nu op zo’n 20 echte vrienden.
Als startende Twitteraar heb ik me voorgenomen heel gericht met de nieuwe media om te gaan en die tijd af te bakenen, voorlopig niet vaker dan één keer per week op LinkedIn, Facebook of Twitter. Haroon belde me met de vraag: ‘Wat zie je als trainer timemanagement bij je cursisten?’ Volgens mij zijn er twee grote (timemanagement) valkuilen aan het gebruik van social media. Enerzijds dat je ongemerkt blijft staren naar berichten die er niet echt toe doen. Een variant op wat vroeger het zappen voor de tv was. Hoe vermoeider we zijn, hoe minder we onszelf lijken aan te sturen, laat staan dat we in beweging komen. In plaats van tijd voor jezelf, vrienden ontmoeten of sporten, blijven we hangen op internet en houden we geen tijd over wat werkelijk belangrijk is.
Daarnaast is de Facebook welkomstboodschap heel illustratief ‘Verbonden, alles, iedereen’. De valkuil is de verleiding om op allerlei nieuwtjes en vragen van anderen te reageren, vergelijk het met onderbrekingen van collega’s op het werk. Als je voor deze onderbrekingen openstaat kom je niet aan je eigen prioriteiten toe.
Voor degenen die gebruik willen maken van de voordelen van de social media: ga op Facebook, LinkedIn en Twitter met een besluitvaardige blik en kies met wie en wat je even verbonden wilt zijn.
